Zondag 17-07 - Dinsdag 26-07 - Reisverslag uit Letsitele, Zuid-Afrika van Stef Westerik - WaarBenJij.nu Zondag 17-07 - Dinsdag 26-07 - Reisverslag uit Letsitele, Zuid-Afrika van Stef Westerik - WaarBenJij.nu

Zondag 17-07 - Dinsdag 26-07

Door: Stef

Blijf op de hoogte en volg Stef

26 Juli 2016 | Zuid-Afrika, Letsitele

Vandaag ben ik weer een dagje vrij dus mooi de tijd om mijn blog up te daten.

Niet heel veel bijzonders gebeurt deze afgelopen 9 dagen. Daarmee bedoel ik niet dat ik geen geweldige tijd heb gehad de afgelopen dagen maar niet veel anders gebeurt dan dat ik al eerder in de blogs heb beschreven en ik wil niet te veel in herhaling vallen.

Het eind van de stage komt al weer dichtbij. Voor degene die denken "stage?", ik kwam hier als vrijwilliger de 2e keer dat ik hier aankwam. Maar na overleg met mijn leraar heb ik (eigenlijk Laussie) het voor elkaar gekregen dat ik deze 4 weken kan laten gelden als een stage. Hierdoor kan ik 4 á 5 weken later beginnen met de aankomende stage periode aan het begin van het schooljaar. En ook hoef ik daar dan maar 3 weken stage te lopen. Hierdoor heb ik mooi een maandje extra vakantie als ik terug ben in Nederland. Maar zoals ik zei, het eind komt al weer dichtbij en de tijd vliegt hier echt voorbij. Het lijkt wel gisteren dat ik dacht "oooh nog maar 1 week gehad, nog 4 te gaan heuj..." en nu is het nog maar 6 dagen. Totaal geen zin om weer met het vliegtuig zo'n lange reis te maken. van Phalaborwa naar Johannesburg, van daar naar Londen en dan nog weer naar Amsterdam.

Ik weet ook niet precies hoe ik moet voelen over weggaan uit Zuid-Afrika en weg bij Riverside. Ik heb wel weer zin om mijn familie en vrienden weer te zien en weer een lekker avondje drinken met de groep. Ik kijk er naar uit om iedereen te vertellen over mijn avonturen hier en om de foto's thuis te laten zien. Ook mis ik het om gewoon een dagje niks te doen en lekker op bed te liggen gamen en om weer normaal wat rust te krijgen in plaats van elke dag er vroeg uit om aan het werk te gaan. Even weer terug naar het normale rustige leventje van me, maar daar ben ik na een paar dagen waarschijnlijk alweer op uit gekeken. Ook kan ik niet wachten om dingen te laten zien die ik mee neem uit Zuid-Afrika, en daarmee bedoel ik vooral dingen gerelateerd aan eten. Heb mijn smaak heel erg verbreed sinds ik hier in Zuid-Afrika ben en ben een stuk makkelijker geworden in het eten van verschillende dingen.
Aan de andere kant wil ik echt nog niet weg uit dit prachtige land en wil ik echt nog niet weg van de geweldige dieren waarmee ik hier werk. Ook gaat het pijnlijk worden om afscheid te nemen van alle mensen die ik hier heb ontmoet en waarmee ik een band heb opgebouwd. De 2e keer dat ik op riverside aankwam heb ik vanaf de 3e dag een meid waarmee ik hier samen ben. Doordat je elke dag dichtbij elkaar bent en elke avond samen drinkt bouw je snel een band op. Gaat dus heel moeilijk worden om afscheid te nemen van haar. Ook heb ik echt geen zin in om het heerlijke weer hier te verlaten. De afgelopen 2 dagen was het toevallig een beetje koud en wat regen, maar hiervoor heb ik weken lang geen regen gezien en alleen maar een warme zon gevoeld. Ik ga me waarschijnlijk ook heel erg vervelen in Nederland aangezien ik hier altijd omringt ben door mensen en altijd wel werk te doen heb of met mensen aan het chillen ben. Terug in Nederland gaat het daarom waarschijnlijk heel stil worden. Ik heb dus gemixte gevoelens over het teruggaan naar Nederland en kan niet echt zeggen of ik er tegenop kijk of juist niet.

Toch is er wel iets bijzonders gebeurd de afgelopen week en gaat dat nog verder deze week. We hebben 8 baby vervets die in quarantine zaten verplaatst naar 1 van de intro's. Een intro is een klein omheind gebied ("hok") waarin de apen kunnen rondlopen. Dit gebiedje zit vast aan het grote gebied dat word gebruikt om de apen weer aan het wild te laten wennen. De intro is er voor zodat de apen van het grote gebied eerst kunnen wennen aan de nieuwelingen voordat ze in de groep gegooid worden. Deze babies werden eerst deels verdoofd om vervolgens van alles bij ze te meten. Armen, Benen, Staart, tanden, etc. alles werd gemeten. Dit wordt gedaan zodat je de vooruitgang kunt volgen en hieraan kunnen de vervets ook herkend worden. in het kleine gebied waarin ze komen zijn aan het bovengedeelte van de hekken elektrische draden gespannen om ze alvast te laten wennen dat ze daar niet in kunnen klimmen als ze in het grote gebied zijn. De hele dag moeten daarom 2 mensen de intro monitoren om in de gaten te houden of de apen een schok krijgen. Zodra een aap een schok krijgt en loslaat is het goed. Maar als de apen vast blijven houden en constant een schok blijven krijgen roepen ze OFF. Er zijn 2 mensen die bij de elektrische box zitten die vandaar de stroom aan en uit kunnen zetten. Als je dan OFF hoort zet je de stroom af zodat de vervet weer los kan laten. Dit deden we voor een paar dagen en nu zijn de vervets er redelijk aan gewend om niet omhoog te klimmen in de hekken. Deze week plaatsen we eerst de 24 baby vervets van Emstress (1 van de verblijven) erbij in. Dan herhaalt hele proces zich weer en vervolgens een aantal dagen erna plaatsen we de 27 vervet babies van Georgie erbij in. Ik ben heel benieuwd hoe het gaat om die vervets in de intro te stoppen. Vooral hoe het gaat als de apen van het Georgie verblijf erbij in komen aangezien dat de dominante brutale vervet babies zijn.

De baboon release gaat helaas nog niet gebeuren in de tijd dat ik hier ben aangezien er problemen zijn met het gebied waarin ze zouden gaan. Niet iedereen wil namelijk zomaar meer dan 100 baboons in zijn/haar gebied hebben. Dit is wel een erge teleurstelling voor mij maar alsnog zeker geen spijt gehad dat ik terug ben gegaan naar dit geweldige bedrijf.

Verder niet veel bijzonders gebeurd. We hebben oranges gehaald bij een bedrijf en dat in de truck geladen, vervolgens op de oranges zitten op de weg terug en zorgen dat je niet van de wagen afvalt. Dit word ongeveer wekelijks door 1 van de groepen gedaan.
Ook heb ik een aantal dagen de leiding gehad over quarantine, en elke dag waren we voor het ontbijt klaar :) Geen ei gemist bij het ontbijt gelukkig ^^

Door mijn afgelopen stage bij Askari ken ik nu veel vogels, en elke keer als er nu ergens vogels zitten of als ze overvliegen weer ik ze te benoemen wat wel leuk is.

Geen idee of ik dit al vermeld had in mijn vorige blog maar had bijna mijn oog uitgestoken door tegen een tak met doorns aan te lopen 's avonds. De doorn is echt een CM van mijn oog af in mijn gezicht gekomen. Ik had behoorlijk wat gedronken dus trok de doorn eruit en ben weer bij het vuur gaan zitten. Toen ik eenmaal zat keek iedereen naar me en vroegen ze wth ik had gedaan. Blijkbaar liep er een dikke stroom bloed over mijn gezicht waar ik geen flauw benul van had. Ik loop dus de hele week al met een dik blauw oog rond.

Iedereen moest zware palen dragen net maar omdat ik mijn blog moest updaten heb ik dat ontweken ghehe :)

Iedereen is nu klaar dus ik ga even iedereen uitlachen en daarna proberen een warme douche te krijgen, maar hoogst waarschijnlijk zijn de douches oud zodra ik er ben.

  • 26 Juli 2016 - 19:53

    Henriëtte :

    Tijd gaat inderdaad snel Stef,
    Groetjes Hans en Henriëtte

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Stef

Actief sinds 08 Mei 2016
Verslag gelezen: 617
Totaal aantal bezoekers 2953

Voorgaande reizen:

08 Mei 2016 - 07 Juli 2016

Zuid-Afrika stage

Landen bezocht: