Maandag 20-6 - Zondag 3-7 - Reisverslag uit Letsitele, Zuid-Afrika van Stef Westerik - WaarBenJij.nu Maandag 20-6 - Zondag 3-7 - Reisverslag uit Letsitele, Zuid-Afrika van Stef Westerik - WaarBenJij.nu

Maandag 20-6 - Zondag 3-7

Door: Stef

Blijf op de hoogte en volg Stef

03 Juli 2016 | Zuid-Afrika, Letsitele

De dagen vliegen hier voorbij en het is blijkbaar al weer 2 weken geleden dat ik mijn laatste blog heb gepost.

Ik heb al heel wat verteld over de werkzaamheden in mijn vorige blog dus ik zal het nu niet te lang maken.

Afgelopen 2 weken hebben we weer van alles gedaan en van alles mee gemaakt. Veel gezien en veel geleerd.

We hebben hekken en de deuren in die hekken geverfd met speciale verf wat heel duur is en er niet zomaar afgaat. Deze verf zorgt ervoor dat het allemaal niet kan gaan roesten. We moesten oppassen dat deze verf niet in onze kleren kwam aangezien je het niet uit kon wassen en dat het niet op je huid kwam omdat het brand. Daar stond ik dus met mijn oude lange spijkerbroek en een zwart shirt met lange mouwen (zodat je de verf erin niet zou zien), in de hete zon hekken te verven. Dit was gigantisch heet maarja ik was in ieder geval safe.

We hebben ook geholpen met die nyala en sable relocation, oftewel verplaatsen van die 2 diersoorten.
Waarom?
We hebben hier 3 nyala breeding camps waar we nyalas in houden en zorgen dat ze zich voort planten. Dit doen we omdat de nyala uitgestorven was in dit gebied. Deze dier soort hoort hier van oorsprong wel voor te komen dus vandaar dat ze bezig zijn met deze dieren weer te herintroduceren in het gebied. Elke breeding camp bestaat uit een dominante man met vooral heel veel vrouwelijke nyalas en een aantal mannen. Zodra deze mannen groot worden beginnen ze een bedreiging te worden om de dominante man te verstoten en de groep over te nemen. Hier steekt de dominante man dan een stokje voor en die gaat het gevecht aan met de jongere mannen voor ze een bedreiging kunnen vormen. Dit kan tot zware verwondingen leiden of een dode nyala. Dit willen wij natuurlijk voorkomen, en vandaar dat we in totaal 12 nyala mannen moesten verplaatsen naar het wild. uit 2 kampen 3 per kamp en uit 1 kamp moesten we er 6 weghalen.

We hebben ook sable breeding camps, maar daar hebben we de sable niet uit weggehaald. Deze sable die we hebben verplaatst moest naar een ander gebied, om te wisselen met een sable die waar was. Dit moest gebeuren omdat het nu de beurt van die sable was om vrouwtjes te scoren.

Hoe?
Het hele proces duurde 2 ochtenden. De eerste dag 10 nyalas gedaan en de 2e dag 2 nyalas en 1 sable. De dierenarts is die 2 dagen gekomen om de touwtjes in handen te nemen. We begonnen beide keren vroeg in de ochtend. De dierenarts verdoofde eerst het dier, en daarna werden we opgeroepen dat we met de jeep eraan konden komen. Vervolgens sprongen we de jeep uit en bonden we een doek om de kop van het dier zodat die niks meer kon zien om stress te verminderen en zodat die rustig werd. Vervolgens tilden we het dier op een zeil waarmee we de nyala in een trailer neer legden. hier deed de dierenarts nog een aantal injecties waaronder een adrenaline shot om het dier weer op de benen te brengen.
Het verdovingsmiddel dat de dierenarts gebruikte is 10.000 keer sterker dan morfine, dit is meer dan nodig is bij een neushoorn. Dit proces herhaalde zich dus elke keer bij de nyalas.
De Sable ging op dezelfde manier alleen was veel veel veel moeilijker. Een nyala til je namelijk nog wel even op met een aantal man. Een sable daarin tegen is 400kg dus ongelofelijk zwaar. Het was dus een gigantisch gemartel om dat dier op het zeil te krijgen en vervolgens naar de trailer te dragen. Daarbij kwam ook nog is dat het gigantische hoorns heeft en het dier is niet 100% verdoofd dus kan nog steeds uithalen. 1 van de rangers is geraakt door een zwiep van de kop van de sable en had een mooie dikke bloedende lip. Voor de rest is gelukkig niemand geraakt of geschopt en niemand is aan de hoorns gespiest.
Toen we de sable op de grond hadden hebben we ook de hoorns van het dier gemeten. In totaal is alles goed gegaan en hebben we de dieren goed kunnen verplaatsen.

Verder hebben we nog weer fence removing gedaan, bird drives, game drives, route drives, prickly pear removing en meer.

Volgens mij heb ik nog niet verteld wat prickly pear removing is, zowel, pech gehad. :)
Prickly pear is een alien plant hier in zuid afrika, dit betekend dat deze hier niet van oorsprong voor komt. Deze planten nemen veel water op uit de grond terwijl er al extreme droogte heerst de afgelopen 50 jaar in zuid afrika. Daarom doen wij in het gebied aan prickly pear removing. We gaan dan op pad naar delen van het gebied om prickly pear te vinden. Eenmaal gevonden spuiten we met een naald gif in de plant waardoor het binnen enkele weken afsterft. Dit moet goed gebeuren want als iets het overleefd kan het zich weer heel makkelijk voortplanten. Zodra je 1 prickly pear vind weet je ook dat er hoogst waarschijnlijk meer in de buurt zijn.

Ik houd een lijst bij van vogels die ik gezien heb EN geïdentificeerd heb met behulp van een bird book. Mijn lijst staat nu op 75 vogels, en mijn doel voor deze 4 weken was 80. Ik heb dus helaas niet mijn doel bereikt maar we gaan morgen nog op een drive voor ik vertrek en we gaan proberen de 80 te halen.
Van de 75 vogels kan ik er nu ongeveer 40 herkennen als ik ze gewoon in een boom of in de lucht zie.

Vrijdag hebben we een bird wars gehad. Dat is een spel waarbij we door het gebied rond rijden en vogels moeten identificeren. Zodra je een vogel ziet roep je bird en dan moet je binnen 10 seconde de volle naam van de vogel opnoemen. Als je dit niet doet kan iemand anders uit de jeep bird roepen en de vogel benoemen. Ook kun je bird roepen als je een vogelgeluid hoort en daarmee de vogel kan identificeren. Aan een geluid een vogel herkennen geeft 3 punten, een vogel herkennen met volle naam 2 punten, en een vogel herkennen met maar een deel van de naam 1 punt.
Ik ben uiteindelijk 2e geworden waarmee ik mezelf teleurstelde, ik kon namelijk alle birds benoemen maar was vaak te laat met het spotten van de vogel. Het spel was me iets te chaotisch haha.

We hebben ook een luipaard gespot wat heel speciaal is aangezien die dieren bijna onmogelijk te zien zijn. We hadden redelijk lang het dier in zicht wat ook best speciaal was aangezien ze meestal gelijk wegvluchten de bush in. Ook hebben we een groep nijlpaarden aan wal gezien met een baby, die was zo uber schattig en klein.

afgelopen vrijdag was de laatste vrijdagavond, dat is onze zuip avond. Dit was een mooi feestje :) Ze lieten op deze avond ook een filmpje zien dat ze hadden gemaakt met foto's die achter elkaar afspeelden als herinnering aan deze prachtige 4 weken. Iedereen heeft een kopie van deze cd gekregen.

Ook heb ik de uitslag van mijn examen gekregen die ik in de 2e week moest maken over alle lectures die ze in de 1e weeg gegeven hadden. Ik heb 96% goed beantwoord met 65 vragen van de 68 vragen goed. Ook een certificaat gekregen voor het werk dat ik hier heb verricht. Vrijdagavond was ik een beetje dronken geworden en toen bedacht ik me dat het een goed idee was om door het vuur te springen. Dit bleek niet zo'n goed idee te zijn aangezien ik niet perfect lande en hier nu met een dikke enkel een blog lig te schrijven. Het gaat al veel beter dan gisteren met de enkel, gisteren dacht ik echt dat het gebroken was en het was echt gigantisch. Maar het is met stappen vooruit gegaan dus binnen een paar dagen loop ik denk ik wel weer normaal. Was misschien niet de slimste actie maar het was totally worth it.

We hebben ook nog een avond de beamer naar buiten gehaald en vanuit de jeep onder de sterrenhemel een film gekeken over 2 man eating lions, een waargebeurd verhaal. Blijkbaar hebben Rolfsie en Laussie deze leeuwen gezien in een museum in Chicago waar ze staan.

Ik heb nu meer dan 700 foto's gemaakt hier in Pidwa die ik in Nederland zal laten zien, uploaden duurt me hier te lang. Misschien dat ik binnenkort nog wat foto's op facebook zet maar dat zie ik nog wel. Ik ga zometeen ook nog wat foto's van de laptop hier in het kantoor afhalen die de rangers met hun veel betere camera hebben gemaakt. Dit zijn foto's waar ik bij was maar waarschijnlijk veel mooiere foto's dan die ik heb gemaakt met mijn camera.

Morgen is het al weer zover om deze geweldige plek te verlaten, ga het hier gigantisch erg missen. Gelukkig ga ik nog niet terug naar Nederland, maar ga ik nog lekker weer 4 weken terug naar Riverside om de aapjes te knuffelen :)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Stef

Actief sinds 08 Mei 2016
Verslag gelezen: 42
Totaal aantal bezoekers 2965

Voorgaande reizen:

08 Mei 2016 - 07 Juli 2016

Zuid-Afrika stage

Landen bezocht: